Wstawia blok.

Blok jest to kompozycja składająca się z prostopadłościanu o dowolnych wymiarach. Służy przede wszystkim do zaznaczenia elementu w przypadku, gdy poszukiwana kompozycja nie istnieje w bibliotece.

Po wstawieniu można nadać mu dowolne wymiary, zarówno gestem myszy przez przeciąganie boków, jak i precyzyjnie, przez wprowadzenie ilości jednostek. Wymiary mogą być w każdej chwili zmienione.

Wstawia walec.

Walec jest to kompozycja utworzona przez zdefiniowanie średnicy, średnicy otworu oraz wysokości. Służy przede wszystkim do zaznaczenia elementu w przypadku, gdy poszukiwana kompozycja nie istnieje w bibliotece.

Po wstawieniu można nadać mu dowolne wymiary, zarówno gestem myszy przez przeciąganie boków, jak i precyzyjnie, przez wprowadzenie ilości jednostek. Wymiary mogą być w każdej chwili zmienione.

Otwiera w panelu narzędziowym okno z właściwościami modelu. Pozwala to na zmianę wyglądu modelu przez ustalenie jednego z predefiniowanych materiałów lub ustalenie własnego.

Właściwości modelu są dostępne wyłącznie dla elementów wyciągniętych z biblioteki.

Dodaje nowy składnik do zaznaczonej kompozycji. Może to być jedna z opcji: pusta kompozycja, pusty model, kompozycja wczytana z pliku lub pusty symbol elektryczny.

Opcje tworzące puste kompozycje i modele pozwalają na logiczną organizację struktury projektu. Wczytywanie z pliku pozwala na załadowanie kompozycji z pliku w ten sam sposób, co w poleceniu Otwórz kompozycję, z tym, że po wczytaniu zostaje dodana do zaznaczonej kompozycji.

Operacja Utwórz->Symbol elektryczny umożliwia dodanie symbolu do kompozycji, które go nie posiadają (np. blok).

Otwiera okno rotacji elementu.

Po uruchomieniu rotacji można ustalić obrót elementu przez przeciąganie kursorem myszy lub precyzyjnie - poprzez wprowadzenie rotacji w panelu narzędziowym. Po ustawieniu żądego ułożenia należy zatwierdzić operację przyciskiem "OK".

Rotacja może zostać wyzerowana w każdej chwili (również po jej zatwierdzeniu). W tym celu należy wywołać polecenie rotacji i kliknąć "Zeruj".

Operacja umożliwia zmianę rozmiaru elementu w wybranej osi.

Niektóre elementy mogą być swobodnie skalowane w jednej lub więcej osi (np. szyny, płyty montażowe). Służy do tego operacja zmiany rozmiaru.

Po uruchomieniu w panelu narzędziowym zostaje wyświetlone stosowne okno, zawierające wymiar elementu (lub wymiary, jeśli element może być skalowany w kilku osiach). Ponadto, w oknie projektanta zostają wyświetlone strzałki, przy pomocy których można swobodnie skalować element. Aby ustawić żądany wymiar w sposób precyzyjny, należy wprowadzić jego wartość w oknie panelu narzędziowego.

Po zakończeniu skalowania należy zatwierdzić operację.

Operacja zmiany rozmiaru jest dostępna tylko w projektancie 3D.

Każdy element ma określony maksymalny i minimalny wymiar, powyżej i poniżej którego nie będzie skalowany.

Umożliwia wycięcie otworu lub otworów w kompozycji.

Aby wyciąć otwór należy zaznaczyć element, w którym ten otwór ma zostać wycięty, następnie wywołać polecenie wycinania otworów, po czym zaznaczyć co najmniej jeden element, który ma być szablonem wycięcia (wzdłuż niego zostaną poprowadzone linie cięcia).

Dodatkowy parametr to typ otworu: prostokąt, walec i kształt kompozycji, oraz margines.

Dla wycięć prostokątnych - otwory będą mieć kształt minimalnego prostokąta, w którym mieści się szablon wycięcia.

Dla wycięć walcowych - kształt minimalnego okręgu, w którym mieści się szablon wycięcia. Dodatkowo należy wybrać oś będącą normalną do tego okręgu.

Wycięcia w kształcie kompozycji oznaczają precyzyjne odwzorowanie szablonu.

Margines to odległość krawędzi otworu od minimalnej figury (prostokąta lub okręgu) opartej na szablonie.

Lista parametrów (właściwości) zaznaczonej kompozycji.

Menu "Parametry" ma strukturę drzewiastą, oznacza to, że znajduje się w nim określona liczba pozycji, a każda pozycja składa się z kolejnych. Wybór jednej z opcji spowoduje podmianę wartości danego parametru. W części przypadków będzie to skutkować podmianą całej kompozycji.

Parametry są również dostępne jako zakładka w panelu narzędziowym.

Wyciągnięcie kompozycji z biblioteki powoduje odblokowanie dodatkowych opcji edycyjnych dla kompozycji.

Po wyciągnięciu kompozycja nie będzie już kompozycją biblioteczną, a co się z tym wiąże: rozmiar pliku projektu będzie większy, oraz kompozycja nie będzie zgodna z jej stanem znajdującym się w bibliotece.

Opcja ta jest przewidziana do użytku tylko dla użytkowników zaawansowanych.

Umieszcza kompozycję w bibliotece prywatnej użytkownika.

Biblioteka prywatna to zbiór skategoryzowanych kompozycji, które mogą być dowolnie używane w projektach.

Służy przede wszystkim przyspieszeniu dostępu do wybranych zasobów, oraz ułożeniu ich we własny, preferowany sposób.

Sposób dostępu do zasobów biblioteki prywatnej jest analogiczny jak do bibliotek systemowych.

Zapisuje zaznaczoną kompozycję do pliku.

Operacja dostępna tylko dla elementów niebibliotecznych.

Pozwala na zmianę nazwy kompozycji.

Operacja dostępna tylko dla elementów niebibliotecznych.

Otwiera okno ustalania stref zmiany rozmiaru.

Stefy zmiany rozmiaru pozwalają na zdefiniowanie, w jaki sposób przebiega zmiana rozmiaru

Operacja dostępna tylko dla elementów niebibliotecznych.

Otwiera okno ustalania wiązań dla kompozycji.

Wiązania to punkty, odcinki lub płaszczyzny, według których elementy łączą się ze sobą.

Operacja dostępna tylko dla elementów niebibliotecznych.

Otwiera okno ustalania właściwości kompozycji.

Właściwości definiują sposób wymiany elementów między sobą, dają dodatkowe pola opisowe (np numer katalogowy), oraz zawierają dodatkowe informacje (np masa). Mogą też przechowywać dodatkowe parametry specjalne, np określające sposób traktowania danej kompozycji przez aplikację.

Operacja dostępna tylko dla elementów niebibliotecznych.

Operacja analogiczna do wklej, z tym wyjątkiem, że skopiowany element jest wklejany do zaznaczonej kompozycji, jako jej nowy składnik.

Kopozycja, do której jest wklejany nowy element, musi być elementem niebibliotecznym.

Po zaznaczeniu co najmniej dwóch kompozycji możliwe jest ich połączenie w jedną. Zostaje utworzony nowy element, a zaznaczone elementy stają się jego składnikami. Nowopowstały element jest kompozycją niebiblioteczną.

Połączyć można dwa dowolne elementy.

Jeśli dokładnie jeden ze składników posiadał symbol elektryczny, nowa kompozycja go odziedziczy. Podobnie, część właściwości z kompozycji składowych zostanie odziedziczona.

Kompozycja powstała w wyniku połączenia innych domyślnie nie jest brana pod uwagę przy opisie technicznym oraz w tabeli.

Rozdziela kompozycję na jej części składowe.

Zaznaczony element jest usuwany, a w jego miejsce są wstawiane wszystkie jego składniki.

Wszystkie informacje przypisane bezpośrednio do kompozycji źródłowej są tracone.

Wywołanie tej operacji spowoduje wyśrodkowanie sceny na zaznaczonym elemencie oraz wyświetlenie prostopadłościanu obejmującego ten element, przy czym będzie on zawsze widoczny, nawet mimo elementów leżących przed nim.

Ukrywa element.

Po ukryciu element będzie niewidoczny w projektancie 3D do chwili, gdy operacja zostanie cofnięta przez ponowne wywołanie opeeracji "Ukryj" (operacja jest dwustanowa) lub do wywołania operacji Pokaż wszystko

Operacja zmienia sposób wyświetlania elementu. Staje się on częściowo ukryty, obwódki elementu zostają całkowicie schowane.

Zmiana przezroczystości jest operacją dwustanową, ponowne jej wywołanie sprawia, że element wraca do pierwotnego stanu wyświetlania. Operacja Pokaż wszystko również cofa jej działanie.

Operacja wyświetlająca panel ustawień zaznaczonej etykiety i umożliwiająca jej edycję.

Edycja etykiety pozwala na zmianę jej położenia, rotacji, koloru i czcionki oraz treści tekstu etykiety.

Aby wywołać edycję etykiety należy zaznaczyć ją bezpośrednio. Dla etykiet projektu jest to możliwe zarówno z poziomu drzewka projektu oraz projektanta, a w przypadku etykiet grup elektrycznych oraz etykiet symboli można to zrobić jedynie przez zaznaczenie etykiety w drzewku projektu.

Wywołanie rotacji symbolu elektrycznego pozwala na ustawienie żądanego kąta ułożenia elementu na schemacie elektrycznym.

Każde wywołanie rotacji zmienia kąt położenia elementu o 45 stopni.

Operacja przekształca symbol elektryczny w ten sposób, aby jego bazowe ułożenie było takie, jak aktualne, oraz usuwa wszystkie rotacje.

Nie jest to funkcja używana w codziennej pracy z programem.

Po zaznaczeniu co najmniej dwóch takich samych symboli elektrycznych, można je zgrupować. Wszystkie elementy zostają wtedy wyświetlone jako pojedynczy symbol z automatyczną etykietą zawierającą ilość połączonych elementów.

Po zgrupowaniu powstałą etykietę można edytować w ten sam sposób, w jaki edytowane są zwykłe etykiety elektryczne.

Ukrywa zaznaczone symbole elektryczne.

Elementy stają się niewidoczne, nie są usuwane z projektu ani ze schematu. Wszystkie ukryte symbole są nadal widoczne w drzewku projektu, stamtąd też mogą zostać ponownie wyświetlone. Informacja o ukrytych elementach jest zapisywana w projekcie, tak, że po ponownym wczytaniu projektu, elementy pozostają ukryte.

Operacja może zostać użyta np. do pogrupowania symboli na różnych schematach elektrycznych w obrębie jednego projektu.

Tworzy nowy schemat elektryczny i ukrywa w nim wszystkie symbole, które nie są zaznaczone w bieżącym schemacie.

Tworzy nowy węzeł i dodaje go do symbolu elektrycznego.

Węzeł symbolu jest punktem, do którego przyciągane są połączenia elektryczne oraz inne symbole.

Podczas dodawania połączenia, kursor jest przyciągany do wszystkich punktów końcowych edytowanego symbolu.

Aby dodać węzeł należy kliknąć w wybranym miejscu, a następnie zatwierdzić operację przyciskiem "OK" w panelu narzędziowym.

Węzły mogą być dodane jedynie do symboli kompozycji niebibliotecznych.

Tworzy nową etykietę i dodaje ją do symbolu elektrycznego.

Etykieta to krótki napis, przypisany do projektu lub symbolu elektrycznego. Może zawierać klucze specjalne, które są automatycznie przekształcane do wartości wybranych parametrów.

Aby dodać etykietę, należy kliknąć w wybranym miejscu a następnie wypełnić pole tekstowe wyświetlone w panelu narzędziowym. Opcjonalnie można zmienić czcionkę oraz nadać rotację. Na koniec należy zatwierdzić operację przyciskiem "OK".

Etykieta może zostać w każdej chwili zmieniona i przeniesiona: Edycja etykiety

Etykiety można dodawać jedynie do symboli kompozycji niebibliotecznych.

Operacja usuwa symbol elektryczny z kompozycji.

Jest to odwrotność operacji Utwórz->symbol elektryczny.

Usuwa grupę elektryczną, a w jej miejsce wstawia wszystkie zgrupowane symbole. Usunięciu ulega również przypisana do grupy etykieta.

Tworzy nowy symbol elektryczny i dodaje go do projektu.

Po dodaniu, utworzona zostanie również kompozycja w projektancie 3D, nie będzie ona jednak zawierać żadnych modeli.

Tworzy nowy węzeł i dodaje go do projektu.

Węzeł projektu stanowi punkt orientacyjny, lub oznacza połączenie elektryczne dwóch lub więcej przewodów.

W odróżnieniu od operacji Zaawansowane->Dodaj połączenie węzeł nie jest przypisany do żadnego symbolu.

Podczas dodawania węzła kursor jest przyciągany do wszystkich punktów końcowych istniejących połączeń elektrycznych.

Aby dodać węzeł, należy kliknąć w wybranym punkcie i zatwierdzić operację, klikając "OK" w panelu narzędziowym.

Tworzy nowe połączenie elektryczne.

Połączenie to linia, lub zbiór linii, łączących dwa wybrane punkty schematu elektrycznego. Linie mogą leżeć w pozycji poziomej, pionowej lub pod kątem 45 stopni do każdej z nich.

Aby dodać połączenie elektryczne, należy kliknąć w wybranym punkcie początkowym, opcjonalnie w dowolnej ilości punktów pośrednich oraz w punkcie końcowym. Po zakończeniu należy zatwierdzić operację, klikając "OK" w panelu narzędziowym.

Przy zatwierdzaniu operacji dodawania połączenia ostatni jego fragment, który nie został położony, nie zostanie dodany, nie ma więc potrzeby precyzyjnego umieszczania go. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy całe połączenie składa się tylko z jednego segmentu.

Dodaje do schematu jeden z predefiniowanych symboli specjalnych.

Po wybraniu opcji należy wybrać symbol, który ma zostać dodany, a następnie umieścić go w wybranym miejscu w schemacie elektrycznym.

Tworzy nowy blok, który służy do logicznego pogrupowania elementów w schemacie elektrycznym.

Aby dodać blok należy kliknąć w dwóch punktach przekątnych bloku. Wstawiony blok można swobodnie skalować, przeciągając kursorem myszy dowolny punkt brzegu bloku.

Tworzy nową etykietę i dodaje ją do schematu elektrycznego.

W odróżnieniu od opcji Zaawansowane->Dodaj etykietę etykieta zostaje dodana bezpośrednio do schematu, nie do symbolu. Pozwala to na swobodne przenoszenie etykiety niezależnie od innych elementów.

Aby dodać etykietę, należy kliknąć w wybranym miejscu a następnie wypełnić pole tekstowe wyświetlone w panelu narzędziowym. Opcjonalnie można zmienić czcionkę oraz nadać rotację. Na koniec należy zatwierdzić operację przyciskiem "OK".

Etykieta może zostać w każdej chwili zmieniona i przeniesiona: Edycja etykiety

Operacja pozwalająca na połączenie (scalenie) ze sobą dwóch węzłów. Zaznaczone węzły oraz elementy do nich przyłączone (np połączenie elektryczne) zostają przeniesione do jednego punktu.

Operacja rozdziel służy do podzielenia połączenia elektrycznego na dwie lub więcej części w punkcie węzła. 

Rozłącza element lub przewód z obwodu.

Elementy połączone w obwód nie mogą być swobodnie przesuwane, gdyż każde przesunięcie oddziałuje na inny element połączony w obwodzie.

Rozłączenie elementu spowoduje oddzielenie elementu od obwodu, dzięki czemu możliwa jest swobodna translacja.

Otwiera panel edycji zaznaczonego elementu arkusza wydruku.

Większość elementów otwiera panel edycji automatycznie po zaznaczeniu ich, jednak w niektórych przypadkach (np. tekst) okno edycji trzeba wywołać ręcznie.

Opcja dwustanowa - wybranie jej dla zaznaczonego elementu sprawi, że będzie on widoczny na wszystkich stronach arkusza wydruku.

Operacja umożliwia dodanie do arkusza wybranego rzutu.

Wstawiony może być rzut widoku 3D: jeden z rzutów prostych, izometryczny prawy i lewy oraz dimetryczny prawy i lewy; widok schematu elektrycznego, każdego zawartego w projekcie niezależnie lub sumarycznie wszystkie dostępne schematy; oraz tabela, każda dostępna w projekcie niezależnie.

Po wywołaniu wybranej opcji wstawienia rzut zostaje utworzony, co może potrwać do kilkunastu sekund, w zależności od wielkości projektu oraz mocy obliczeniowej komputera.

Wstawiony rzut może być następnie dodatkowo edytowany - np. zmiana rozmiaru, czy grubości linii.

Umożliwia dodanie do arkusza pliku wczytanego z dysku:

Po wywołaniu operacji wyświetlone zostanie okno umożliwiające przeglądanie dysku w poszukiwaniu plików graficznych. Zaznaczony plik zostanie dodany do arkusza.

Zarówno projekty jak i szablony zawierają obraz bezpośrednio, może on być zatem usunięty z dysku po dodaniu go do projektu.

Wstawienie dowolnego tekstu do arkusza:

Aby dodać tekst należy kliknąć w wybranym punkcie arkusza, wpisać żądany tekst oraz opcjonalnie ustawić czcionkę, kolor oraz rotację tekstu.

Po dodaniu tekst może być swobodnie przenoszony oraz edytowany.

Dodawanie podstawowych figur geometrycznych do arkusza:

Aby dodać figurę należy kliknąć w punkcie początkowym oraz, w zależności od figury, w jednym z punktów pośrednich i punkcie końcowym.

Każda z figur posiada dodatkowe opcje, takie jak grubość linii, kolor i styl wypełnienia.

Figury po dodaniu mogą być swobodnie przenoszone oraz edytowane.

Uruchamia tryb wymiarowania.

Przy pierwszym uruchomieniu tej opcji konieczne może być odczekanie na przygotowanie danych do wymiarowania. Może to potrwać maksymalnie kilkanaście sekund.

Po uruchomieniu trybu wymiarowania kursor jest przyciągany do wszystkich punktów rzutów. Kliknięcie na wybranym punkcie dodaje nowy wymiar, którego pierwszy punkt jest zaczepiony w punkcie kliknięcia. Aby zakończyć dodawanie wymiaru, należy kliknąć na drugim punkcie, do którego wymiar ma zostać pociągnięty, a następnie w punkcie, w którym ma zostać umiejscowiona etykieta wymiaru.

Sposób wymiarowania jest określany automatycznie, jednak może zostać zmieniony, aby to zrobić należy zmienić opcję 3D->auto lub 2D->auto na żądaną (opcja określa oś, na której ma zostać zmierzona odległość).

Aby zmierzyć odległość od punktu, który w bieżącym rzucie jest niewidoczny, należy użyć opcji "pokaż niewidoczne". Wszystkie niewidoczne punkty i linie modeli 3D zostaną wyświetlone

Tworzy i dodaje do arkusza opis techniczny. Po dodaniu automatycznie przechodzi w tryb edycji tego opisu.

Podczas edycji opisu technicznego, klikanie na elementy rzutów powoduje dodanie odpowiednich pozycji do opisu oraz, w zależności od opcji opisu, utworzenie etykiet ze wskazaniem na element.

Styl opisu może być dodatkowo edytowany, w tym wielkość czcionki, ułożenie każdej etykiety oraz ułożenie i rozmiar listy opisu.

Domyślnie, elementy niebiblioteczne nie są brane pod uwagę podczas tworzenia opisu. Aby to zmienić, należy zaznaczyć opcję "Używaj elementów anonimowych". Pozwoli to na wyszczególnienie tych kompozycji, które zostały utworzone w procesie projektowania.

Polecenia umożliwiające zarządzanie stronami arkusza.

Utwórz nową - powoduje wstawienie nowej strony arkusza na końcu dokumentu. Wstawiana strona będzie miała ten sam układ i orientację, co pozostałe. Podobnie - użyty zostanie ten sam szablon dokumentu.

Wszystkie elementy arkusza mogą być swobodnie przenoszone między kolejnymi stronami (wyjątkiem są elementy z zaznaczoną opcją "Pokaż na wszystkich stronach" - te elementy są automatycznie umieszczane na wszystkich.

Usuń bieżącą - kasuje aktualną stronę (numer strony widoczny jest na dole okna arkusza).

Następny/poprzedni/pierwszy/ostatni - polecenia pozwalające na zmianę bieżącej strony.

Operacja pozwala na zapis bieżącego arkusza jako szablon.

Szablony są używane do przyspieszenia tworzenia dokumentów i wydruków.

Podczas zapisu szablonu zapisywane są wszystkie położenia i rozmiary rzutów, grafiki, teksty oraz elementy graficzne. Nie są zapisywane opisy techniczne oraz wymiary.

Zawiera dodatkowe ustawienia arkusza.

Szablon, który ma zostać użyty - zmiana tej opcji spowoduje ponowne wygenerowanie arkusza. Może prowadzić do utraty niektórych informacji.

Format papieru - czyli rozmiar arkusza. Jeśli użyty został szablon niepasujący do formatu papieru, musi on zostać zmodyfikowany ręcznie.

Orientacja - czyli ułożenie papieru pionowe lub poziome.

Rozmiar siatki - czyli jej gęstość, jak precyzyjna ma być.

Opcja pozwalająca na zapis bieżącego arkusza do jednego z wymiennych formatów danych (PDF, PS, DXF, SVG, JPG, PNG) lub wydruk bezpośredni.

Po wybraniu opcji wyświetlone zostanie okno dialogowe wyboru pliku lub drukarki (w zależności od opcji). W opcjach eksportu należy zaznaczyć żądany format zapisu oraz nazwę pliku.

Domyślny tryb zachowania kursora myszy. Klikanie lewym przyciskiem myszy (LPM) zaznacza elementy, klikanie LPM z przesunięciem - przenosi zaznaczone, środkowy przycisk myszy (MPM) obraca scenę (tylko w projektancie 3D), natomiast prawy przycisk myszy (PPM) przesuwa scenę, jeśli jest przeciągnięty, a wyświetla menu kontekstowe, jeśli kliknięty.

W tym trybie zachowania kursora myszy, klikanie LPM powoduje rotację sceny (tylko w projektancie 3D). Opcja jest przydatna szczególnie dla osób korzystających z urządzenia wskazującego nieposiadającego trzeciego przycisku (rolki) - np touchpad.

W tym trybie zachowania kursora myszy, klikanie LPM powoduje przesunięcie sceny. Opcja ta jest przydatna szczególnie dla osób korzystających z urządzeń nieposiadających drugiego przycisku lub z utrudnionym dostępem do niego - np touchpad.

Blokada przesuwania obiektu w wybranej osi.

W domyślnym trybie obiekty są przesuwane swobodnie. Po zaznaczeniu jednej z opcji blokady możliwy jest ruch obiektu tylko wzdłuż wybranej osi.

Pozwala na szybkie zmierzenie odległości w projektancie 3D.

Po kliknięciu na dwóch wybranych punktach wyświetlona zostanie odległość wzdłuż każdej z osi podstawowych (X,Y,Z) oraz odległość euklidesowa.

Opcja ta służy jedynie szybkiej orientacji w odległości. Aby zwymiarować projekt, należy skorzystać z funkcji wymiarowania w arkuszu.

Uruchomienie tej opcji spowoduje, że program nie będzie korzystał z wiązań przypisanych do kompozycji. Elementy będą mogły być umiejscawiane w pełni swobodnie.

Otwiera okno edycji biblioteki prywatnej. Umożliwia to usuwanie i modyfikację pozycji w bibliotece.

Pozwala na wybór sposobu wyświetlania elementów w drzewku bibliotek (w zależności od wybranej opcji będzie to pełna nazwa elementu, jego kod, itp). 

Operacja zwija wszystkie gałęzie bieżącego/wszystkich drzewek.