Artykuł omawiający sposób wykorzystania narzędzia wymiarowania w arkuszu wydruku.
Każda przygotowana w programie EDS karta wydruku może zawierać dowolną ilość wymiarów. Wymiar to oznaczenie odległości między dwoma dowolnymi punktami. Wymiarować można tylko rzuty widoku 3D.
Większość aspektów poruszonych w tym temacie pomocy zostało przedstawionych wczwartej części wideo-samouczka
Aby rozpocząć operację wymiarowania, należy w pierwszej kolejności przygotować arkusz wydruku z co najmniej jednym rzutem 3D. Najprostszą metodą jest wykorzystanie jednego z istniejących szablonów.
Kiedy karta zostanie wygenerowana, należy wybrać opcję "Wymiarowanie" (domyślnie widoczna w prawym panelu narzędziowym).
Początkowo otwarta karta narzędziowa nie zawiera wielu opcji. Po jej uruchomieniu można od razu przystąpić do wymiarowania elementów.
Wymiarowanie polega na klikaniu w wybrane punkty rzutu. Pomiędzy każdą parą punktów zostanie utworzony nowy wymiar. Warto zwrócić uwagę na kwadratową ikonę wokół punktu znajdującego się aktualnie pod kursorem.
Wymiarowanie wymaga wybrania konkretnego punktu. W większości przypadków w wymiarowanych elementach oczekiwane jest określenie wymiaru między dwoma skrajnymi punktami. Często znajduje się tam skupisko punktów, co może powodować konieczność częstego przybliżania i oddalania widoku arkusza.
Aby ułatwić proces wymiarowania, po najechaniu kursorem na skupisko punktów (lub po kliknięciu na nim) wyświetlone zostaje okno podglądu powiększenia, dzięki czemu w prosty i szybki sposób można bardzo precyzyjnie wybrać interesujący punkt.
Warto dodać, że widok w takim oknie podglądu jest w pełni konfigurowalny, tj można go przesuwać i skalować.
Kolejnym częstym przypadkiem występującym podczas wymiarowania jest konieczność uchwycenia punktu, który nie jest widoczny w aktualnym rzucie. W tym celu została przygotowana opcja wyświetlania ukrytych linii i punktów. Zaznaczenie jej spowoduje, że wszystkie linie niewidoczne zostaną wyświetlone jako przerywane.
Dla wyświetlonych elementów niewidocznych obowiązują identyczne zasady jak dla "zwykłych", w tym - dokładnie w ten sam sposób wyświetlane jest okno podglądu.
Po zaznaczeniu drugiego punktu wymiar zostaje utworzony. Przesuwając kursorem myszy ustalona zostaje jego pozycja (można ją później w dowolnym momencie zmienić). Aby zatwierdzić wymiar, po prostu należy kliknąć w wybranym punkcie.
W zależności od osi wymiaru zostaje automatycznie określona płaszczyzna, po której można go przesuwać.
Położenie wszystkich wymiarów jest względne w stosunku do elementu, który opisują. Można zatem swobodnie przenosić i skalować rzuty, a wymiary zostają na swoich właściwych pozycjach.
Utworzone wymiary można w każdej chwili edytować, tj. zmieniać ich położenie oraz dodatkowe, zaawansowane ustawienia, takie jak offset, kolor, rozmiar czcionki i inne właściwości wizualne.
Aby otworzyć okno edycji właściwości wymiaru, wystarczy kliknąć na niego dwukrotnie, lub kliknąć PPM->Edycja elementu arkusza.
Podstawową cechą wymiaru, którą można zmienić, jest oś wymiaru. Domyślnie wybrana oś w nielicznych przypadkach może odbiegać od oczekiwanej. Aby ją zmienić, wystarczy wybrać "Sposób wymiarowania" i zaznaczyć oczekiwaną oś (w zależności od rzutu - w polu 3D lub 2D).
Czasami występuje zjawisko polegające na nachodzeniu linii prowadzącej wymiaru na wymiarowany element. Można poprawić estetykę wymiarów przez odsunięcie tych linii od elementu. Aby to zrobić, należy zaznaczyć opcję "Ustawienia zaawansowane", oraz "Odsuń linie", a następnie wybrać wartość odsunięcia (im większa, tym bardziej odległe będą linie).