Firma ZUP EMITER prosi o zaakceptowanie plików cookie związanych z wydajnością usług, serwisami społecznościowymi i treściami reklamowymi. Pliki cookie powiązane z serwisami społecznościowymi i treściami reklamowymi należące do osób trzecich umożliwiają korzystanie z funkcji społecznościowych i wyświetlanie spersonalizowanych treści reklamowych. Aby uzyskać więcej informacji lub dostosować ustawienia, kliknij przycisk „Więcej informacji” lub wybierz opcję „Ustawień plików cookie” na dole witryny. Więcej informacji o plikach cookie i przetwarzaniu danych osobowych można znaleźć w Polityce ochrony prywatności i zasadach dotyczących plików cookie oraz klauzuli informacyjnej RODO. Czy akceptujesz te pliki cookie i związane z nimi przetwarzanie danych osobowych?

Tak, zgadzam się Więcej informacji

Opis dostępnych operacji

Miniatura - Opis dostępnych operacji

Lista wszystkich dostępnych w programie operacji wraz z odnośnikami do szczegółowego opisu.

Wszystkie dostępne w programie operacje są zawsze dostępne z poziomu menu głównego.

Dodatkowo, w większości przypadków, aktualnie dostępne operacje są możliwe do wywołania w menu kontekstowym, lub w panelu narzędziowym.


Opis interfejsu jest dostępny w dziale: Interfejs


 

Lista dostępnych poleceń:

Otwiera okno tworzenia nowego projektu. Tutaj można wybrać np. typ projektu.

Tworzy nowy, pusty projekt rozdzielnicy elektrycznej. Każdy projekt jest otwarty jako nowa zakładka z prawej strony okna projektanta.

Ten rodzaj projektu pozwala na projektowanie zarówno rozstawu elementów w widoku 3D, jak i schematu elektrycznego rozdzielnicy na projektancie elektrycznym.

Tworzy nowy, pusty projekt kompleksowego schematu elektrycznego. Ten typ projektu umożliwia zestawienie wcześniej zaprojektowanych rozdzielnic w jeden kompletny schemat.

Otwiera okno dialogowe pozwalające na wczytanie istniejącego projektu z dysku.

Pomyślne wczytanie projektu powoduje dodanie go do listy ostatnio otwartych (widocznych w oknie powitalnym oraz w menu Plik->Ostatnio otwarte).

Lista ostatnio otwieranych projektów, umożliwiająca szybkie otwarcie bez potrzeby przeglądania dysku.

Zapisuje aktualny projekt do wybranego pliku na dysku. Jeśli projekt był już wcześniej zapisywany lub został wczytany z pliku, nie zostanie wyświetlone okno dialogowe z wyborem lokalizacji.

Zapisuje aktualny projekt do pliku pod wskazaną nazwą. W odróżnieniu od opcji "zapisz" zawsze wyświetla okno dialogowe wyboru pliku.

Zapisuje kolejno wszystkie aktualnie otwarte projekty, każdy według zasady obowiązującej przy operacji "Zapisz".

Pozwala na zaimportowanie pliku modelu lub symbolu. Po wywołaniu otwarte zostanie okno wyboru pliku, pozwalające na zaznaczenie jednego lub kilku plików, które zostaną wczytane i umieszczone w projekcie.

W zależności od aktualnego projektanta, zaimportować można pliki modelu (3D - step, iges) lub symbolu (dxf).

Eksport pozwala na zapisanie projektu w postaci umożliwiającej otwarcie go w innym programie.

W zależności od aktualnego projektanta zachowanie opcji jest różne.

Jeśli aktywny jest projektant 3D lub elektryczny, oraz żaden projektant tabeli nie istnieje, utworzony zostanie nowy projektant tabeli. W przypadku, gdy taki już istniał, zakładka zostanie przełączona i wywołana zostanie opcja jak dla aktywnego projektanta tabeli.

Jeśli aktywny jest projektant arkusza, otwarte zostanie okno eksportu umożliwiające zapisanie arkusza do jednego z formatów: PDF, PS, DXF, PNG, JPG.

Jeśli aktywny jest projektant tabeli, otwarte zostanie okno eksportu do formatu CSV.

Opcja wydruku umożliwia szybkie utworzenie nowego arkusza lub wydrukowanie aktualnie otwartego.

Jeśli aktywny jest projektant arkusza, wyświetlanie zostanie okno dialogowe wydruku, pozwalające na wybór parametrów wydruku.

W przypadku, gdy aktywny jest inny projektant, oraz żaden arkusz dla projektu nie został stworzony, wyświetlone zostanie okno dialogowe tworzenia arkusza. W przypadku, gdy jakiś arkusz już istnieje, zostanie on najpierw aktywowany, a następnie wyświetlone zostanie okno wydruku.

Operacja zamykająca aktualny projekt. Jeśli od czasu ostatniego zapisu dokonane zostały jakieś zmiany, lub projekt nie był wcześniej zapisywany, program zaproponuje zapisanie projektu (zgodnie z operacją "Zapisz"). Po zapisaniu, odrzuceniu propozycji lub w przypadku, gdy projekt był już zapisany, zostanie zamknięty, a zakładka z projektem usunięta. Program nie zostanie zamknięty, nawet jeśli był to jedyny otwarty projekt (w takim przypadku wyświetlone zostanie okno powitalne).

Operacja zamykająca program. Przed zamknięciem wywołane zostają na wszystkich otwartych projektach kolejno operacje zamknięcia.

Cofa ostatnio wykonaną operacje. Opcja pomocna np. przy anulowaniu przypadkowo dokonanych zmian w projekcie.

Ponawia operację wcześniej wycofaną poleceniem cofnij

Operacja przenosząca zaznaczony element lub grupę elementów do schowka programu. Umożliwia to późniejsze użycie elementu (wklej), z zastrzeżeniem, że element po wklejeniu zostanie usunięty.

Elementy mogą być wklejone w dowolnym projekcie, niekoniecznie w tym samym, w którym zostały wycięte.

Schowek programu jest wewnątrzprogramowy, oznacza to, że skopiowane elementy są usuwane z pamięci po zamknięciu programu.

Operacja kopiuje zaznaczony element lub grupę elementów do schowka programu. Umożliwia to późniejsze użycie elementu (wklej), przy czym element źródłowy zostaje zachowany.

Elementy mogą być wklejone w dowolnym projekcie, niekoniecznie w tym samym, w którym zostały wycięte.

Schowek programu jest wewnątrzprogramowy, oznacza to, że skopiowane elementy są usuwane z pamięci po zamknięciu programu.

Operacja pozwalająca na wstawienie do aktualnego projektu elementu/elementów wcześniej skopiowanych.

Operacja łącząca w sobie operacje kopiuj oraz wklej. Nie jest możliwe duplikowanie elementów pomiędzy projektami.

Kasuje zaznaczony element lub grupę elementów z projektu.

Zaznacza wszystkie elementy projektu.

Aktywuje okno wyszukiwarki i przenosi kursor, umożliwiając bezpośrednio po wywołaniu wprowadzanie frazy do wyszukiwania.

Menu rozwijane, gdzie każda pozycja jest przyciskiem dwustanowych (tj. pozwala na zaznaczanie i odznaczanie). Każda z pozycji odzwierciedla jeden panel - odznaczenie powoduje ukrycie, a zaznaczenie - wyświetlenie go.

Zbiór predefiniowanych ustawień sceny w jednej z uniwersalnych pozycji, np prostopadle z przodu lub izometrycznie.

Operacje manipulują zbliżeniem tylko na tych projektantach, które wspierają taką operację (widok 3D, schemat elektryczny).

Ustawia położenie i przybliżenie sceny tak, aby wszystkie elementy mieściły się w oknie projektanta, będąc jednocześnie możliwie maksymalnie przybliżonymi.

Wyświetla siatkę projektanta. Opcja użyteczna dla projektantów: schemat elektryczny i arkusz.

Włączenie tej opcji powoduje, że podczas przesuwania elementów są one wyrównywane w taki sposób, aby leżeć w punktach przecięcia siatki. Pozwala to w prosty sposób równo i równomiernie ułożyć elementy.

Aby uruchomić opcję, musi być wcześniej aktywna opcja Siatka

Wyświetla wszystkie uprzednio ukryte elementy (usuwa operację "Ukryj" dla wszystkich kompozycji w projekcie).

Wywołanie tej operacji powoduje ukrycie wszystkich elementów oznaczonych jako frontowe, pozwalając tym samym na manipulację na elementach wewnętrznych (np wyposażenie obudowy).

Opcja ukryj przody jest dwustanowa, tzn ponowne jej wywołanie spowoduje wyświetlenie uprzednio ukrytych elementów frontowych.

Zmienia aktualny projekt na nastęþny / poprzedni, zgodnie z kolejnością zakładek (domyślnie ich kolejność jest taka, jak kolejność wczytywania/tworzenia projektów, jednak może być swobodnie zmieniana przez przeciąganie zakładek przy pomocy myszy).

Zmienia aktualnego projektanta na następnego / poprzedniego, zgodnie z kolejnością zakładek (domyślnie ich kolejność jest taka, jak kolejność wczytywania/tworzenia projektów, jednak może być swobodnie zmieniana przez przeciąganie zakładek przy pomocy myszy).

Tworzy nową, pustą kompozycję i dodaje ją do aktualnego projektu.

Pozwala na wczytanie kompozycji z pliku.

Tworzy nowy schemat i dodaje go do projektu.

Każdy projekt musi zawierać co najmniej jeden schemat, jednak maksymalna ich ilość jest nieograniczona.

Tworzy nowy arkusz i dodaje go do projektu.

W pierwszej kolejności zostaje wyświetlone okno dialogowe z listą szablonów, które mogą zostać użyte. Można wybrać jeden z nich lub utworzyć pusty arkusz.

Po dodaniu arkusz może być dowolnie modyfikowany.

Arkusz jest używany do eksportu wybranego widoku / widoków do jednego z przenośnych formatów danych, lub do wydruku bezpośredniego.

Ilość arkuszy w projekcie jest nieograniczona. Wszystkie arkusze są zapisywane do pliku projektu.

Tworzy nową tabelę i dodaje ją do projektu.

Tabele są wykorzystywane do przygotowania zestawień i podsumowań projektu, oraz do eksportu do arkusza kalkulacyjnego w celu późniejszej obróbki danych.

Ilość tabel w projekcie jest nieograniczona. Tabele są zapisywane do pliku projektu.

Pozwala na zmianę nazwy aktualnego projektu.

Domyślnie nazwa projektu jest taka, jak nazwa pliku, do którego został zapisany.

Odświeża okno projektanta, drzewko projektu i panel narzędziowy.

Umożliwia podgląd oraz edycję parametrów projektu.

Parametry projektu można zdefiniować podczas tworzenia nowego projektu.

Uruchamia kreatora wyboru obudowy, który daje możliwość doboru obudowy na podstawie parametrów.

Wstawia blok.

Blok jest to kompozycja składająca się z prostopadłościanu o dowolnych wymiarach. Służy przede wszystkim do zaznaczenia elementu w przypadku, gdy poszukiwana kompozycja nie istnieje w bibliotece.

Po wstawieniu można nadać mu dowolne wymiary, zarówno gestem myszy przez przeciąganie boków, jak i precyzyjnie, przez wprowadzenie ilości jednostek. Wymiary mogą być w każdej chwili zmienione.

Wstawia walec.

Walec jest to kompozycja utworzona przez zdefiniowanie średnicy, średnicy otworu oraz wysokości. Służy przede wszystkim do zaznaczenia elementu w przypadku, gdy poszukiwana kompozycja nie istnieje w bibliotece.

Po wstawieniu można nadać mu dowolne wymiary, zarówno gestem myszy przez przeciąganie boków, jak i precyzyjnie, przez wprowadzenie ilości jednostek. Wymiary mogą być w każdej chwili zmienione.

Otwiera w panelu narzędziowym okno z właściwościami modelu. Pozwala to na zmianę wyglądu modelu przez ustalenie jednego z predefiniowanych materiałów lub ustalenie własnego.

Właściwości modelu są dostępne wyłącznie dla elementów wyciągniętych z biblioteki.

Dodaje nowy składnik do zaznaczonej kompozycji. Może to być jedna z opcji: pusta kompozycja, pusty model, kompozycja wczytana z pliku lub pusty symbol elektryczny.

Opcje tworzące puste kompozycje i modele pozwalają na logiczną organizację struktury projektu. Wczytywanie z pliku pozwala na załadowanie kompozycji z pliku w ten sam sposób, co w poleceniu Otwórz kompozycję, z tym, że po wczytaniu zostaje dodana do zaznaczonej kompozycji.

Operacja Utwórz->Symbol elektryczny umożliwia dodanie symbolu do kompozycji, które go nie posiadają (np. blok).

Otwiera okno rotacji elementu.

Po uruchomieniu rotacji można ustalić obrót elementu przez przeciąganie kursorem myszy lub precyzyjnie - poprzez wprowadzenie rotacji w panelu narzędziowym. Po ustawieniu żądego ułożenia należy zatwierdzić operację przyciskiem "OK".

Rotacja może zostać wyzerowana w każdej chwili (również po jej zatwierdzeniu). W tym celu należy wywołać polecenie rotacji i kliknąć "Zeruj".

Operacja umożliwia zmianę rozmiaru elementu w wybranej osi.

Niektóre elementy mogą być swobodnie skalowane w jednej lub więcej osi (np. szyny, płyty montażowe). Służy do tego operacja zmiany rozmiaru.

Po uruchomieniu w panelu narzędziowym zostaje wyświetlone stosowne okno, zawierające wymiar elementu (lub wymiary, jeśli element może być skalowany w kilku osiach). Ponadto, w oknie projektanta zostają wyświetlone strzałki, przy pomocy których można swobodnie skalować element. Aby ustawić żądany wymiar w sposób precyzyjny, należy wprowadzić jego wartość w oknie panelu narzędziowego.

Po zakończeniu skalowania należy zatwierdzić operację.

Operacja zmiany rozmiaru jest dostępna tylko w projektancie 3D.

Każdy element ma określony maksymalny i minimalny wymiar, powyżej i poniżej którego nie będzie skalowany.

Umożliwia wycięcie otworu lub otworów w kompozycji.

Aby wyciąć otwór należy zaznaczyć element, w którym ten otwór ma zostać wycięty, następnie wywołać polecenie wycinania otworów, po czym zaznaczyć co najmniej jeden element, który ma być szablonem wycięcia (wzdłuż niego zostaną poprowadzone linie cięcia).

Dodatkowy parametr to typ otworu: prostokąt, walec i kształt kompozycji, oraz margines.

Dla wycięć prostokątnych - otwory będą mieć kształt minimalnego prostokąta, w którym mieści się szablon wycięcia.

Dla wycięć walcowych - kształt minimalnego okręgu, w którym mieści się szablon wycięcia. Dodatkowo należy wybrać oś będącą normalną do tego okręgu.

Wycięcia w kształcie kompozycji oznaczają precyzyjne odwzorowanie szablonu.

Margines to odległość krawędzi otworu od minimalnej figury (prostokąta lub okręgu) opartej na szablonie.

Lista parametrów (właściwości) zaznaczonej kompozycji.

Menu "Parametry" ma strukturę drzewiastą, oznacza to, że znajduje się w nim określona liczba pozycji, a każda pozycja składa się z kolejnych. Wybór jednej z opcji spowoduje podmianę wartości danego parametru. W części przypadków będzie to skutkować podmianą całej kompozycji.

Parametry są również dostępne jako zakładka w panelu narzędziowym.

Wyciągnięcie kompozycji z biblioteki powoduje odblokowanie dodatkowych opcji edycyjnych dla kompozycji.

Po wyciągnięciu kompozycja nie będzie już kompozycją biblioteczną, a co się z tym wiąże: rozmiar pliku projektu będzie większy, oraz kompozycja nie będzie zgodna z jej stanem znajdującym się w bibliotece.

Opcja ta jest przewidziana do użytku tylko dla użytkowników zaawansowanych.

Umieszcza kompozycję w bibliotece prywatnej użytkownika.

Biblioteka prywatna to zbiór skategoryzowanych kompozycji, które mogą być dowolnie używane w projektach.

Służy przede wszystkim przyspieszeniu dostępu do wybranych zasobów, oraz ułożeniu ich we własny, preferowany sposób.

Sposób dostępu do zasobów biblioteki prywatnej jest analogiczny jak do bibliotek systemowych.

Zapisuje zaznaczoną kompozycję do pliku.

Operacja dostępna tylko dla elementów niebibliotecznych.

Pozwala na zmianę nazwy kompozycji.

Operacja dostępna tylko dla elementów niebibliotecznych.

Otwiera okno ustalania stref zmiany rozmiaru.

Stefy zmiany rozmiaru pozwalają na zdefiniowanie, w jaki sposób przebiega zmiana rozmiaru

Operacja dostępna tylko dla elementów niebibliotecznych.

Otwiera okno ustalania wiązań dla kompozycji.

Wiązania to punkty, odcinki lub płaszczyzny, według których elementy łączą się ze sobą.

Operacja dostępna tylko dla elementów niebibliotecznych.

Otwiera okno ustalania właściwości kompozycji.

Właściwości definiują sposób wymiany elementów między sobą, dają dodatkowe pola opisowe (np numer katalogowy), oraz zawierają dodatkowe informacje (np masa). Mogą też przechowywać dodatkowe parametry specjalne, np określające sposób traktowania danej kompozycji przez aplikację.

Operacja dostępna tylko dla elementów niebibliotecznych.

Operacja analogiczna do wklej, z tym wyjątkiem, że skopiowany element jest wklejany do zaznaczonej kompozycji, jako jej nowy składnik.

Kopozycja, do której jest wklejany nowy element, musi być elementem niebibliotecznym.

Po zaznaczeniu co najmniej dwóch kompozycji możliwe jest ich połączenie w jedną. Zostaje utworzony nowy element, a zaznaczone elementy stają się jego składnikami. Nowopowstały element jest kompozycją niebiblioteczną.

Połączyć można dwa dowolne elementy.

Jeśli dokładnie jeden ze składników posiadał symbol elektryczny, nowa kompozycja go odziedziczy. Podobnie, część właściwości z kompozycji składowych zostanie odziedziczona.

Kompozycja powstała w wyniku połączenia innych domyślnie nie jest brana pod uwagę przy opisie technicznym oraz w tabeli.

Rozdziela kompozycję na jej części składowe.

Zaznaczony element jest usuwany, a w jego miejsce są wstawiane wszystkie jego składniki.

Wszystkie informacje przypisane bezpośrednio do kompozycji źródłowej są tracone.

Wywołanie tej operacji spowoduje wyśrodkowanie sceny na zaznaczonym elemencie oraz wyświetlenie prostopadłościanu obejmującego ten element, przy czym będzie on zawsze widoczny, nawet mimo elementów leżących przed nim.

Ukrywa element.

Po ukryciu element będzie niewidoczny w projektancie 3D do chwili, gdy operacja zostanie cofnięta przez ponowne wywołanie opeeracji "Ukryj" (operacja jest dwustanowa) lub do wywołania operacji Pokaż wszystko

Operacja zmienia sposób wyświetlania elementu. Staje się on częściowo ukryty, obwódki elementu zostają całkowicie schowane.

Zmiana przezroczystości jest operacją dwustanową, ponowne jej wywołanie sprawia, że element wraca do pierwotnego stanu wyświetlania. Operacja Pokaż wszystko również cofa jej działanie.

Operacja wyświetlająca panel ustawień zaznaczonej etykiety i umożliwiająca jej edycję.

Edycja etykiety pozwala na zmianę jej położenia, rotacji, koloru i czcionki oraz treści tekstu etykiety.

Aby wywołać edycję etykiety należy zaznaczyć ją bezpośrednio. Dla etykiet projektu jest to możliwe zarówno z poziomu drzewka projektu oraz projektanta, a w przypadku etykiet grup elektrycznych oraz etykiet symboli można to zrobić jedynie przez zaznaczenie etykiety w drzewku projektu.

Wywołanie rotacji symbolu elektrycznego pozwala na ustawienie żądanego kąta ułożenia elementu na schemacie elektrycznym.

Każde wywołanie rotacji zmienia kąt położenia elementu o 45 stopni.

Operacja przekształca symbol elektryczny w ten sposób, aby jego bazowe ułożenie było takie, jak aktualne, oraz usuwa wszystkie rotacje.

Nie jest to funkcja używana w codziennej pracy z programem.

Po zaznaczeniu co najmniej dwóch takich samych symboli elektrycznych, można je zgrupować. Wszystkie elementy zostają wtedy wyświetlone jako pojedynczy symbol z automatyczną etykietą zawierającą ilość połączonych elementów.

Po zgrupowaniu powstałą etykietę można edytować w ten sam sposób, w jaki edytowane są zwykłe etykiety elektryczne.

Ukrywa zaznaczone symbole elektryczne.

Elementy stają się niewidoczne, nie są usuwane z projektu ani ze schematu. Wszystkie ukryte symbole są nadal widoczne w drzewku projektu, stamtąd też mogą zostać ponownie wyświetlone. Informacja o ukrytych elementach jest zapisywana w projekcie, tak, że po ponownym wczytaniu projektu, elementy pozostają ukryte.

Operacja może zostać użyta np. do pogrupowania symboli na różnych schematach elektrycznych w obrębie jednego projektu.

Tworzy nowy schemat elektryczny i ukrywa w nim wszystkie symbole, które nie są zaznaczone w bieżącym schemacie.

Tworzy nowy węzeł i dodaje go do symbolu elektrycznego.

Węzeł symbolu jest punktem, do którego przyciągane są połączenia elektryczne oraz inne symbole.

Podczas dodawania połączenia, kursor jest przyciągany do wszystkich punktów końcowych edytowanego symbolu.

Aby dodać węzeł należy kliknąć w wybranym miejscu, a następnie zatwierdzić operację przyciskiem "OK" w panelu narzędziowym.

Węzły mogą być dodane jedynie do symboli kompozycji niebibliotecznych.

Tworzy nową etykietę i dodaje ją do symbolu elektrycznego.

Etykieta to krótki napis, przypisany do projektu lub symbolu elektrycznego. Może zawierać klucze specjalne, które są automatycznie przekształcane do wartości wybranych parametrów.

Aby dodać etykietę, należy kliknąć w wybranym miejscu a następnie wypełnić pole tekstowe wyświetlone w panelu narzędziowym. Opcjonalnie można zmienić czcionkę oraz nadać rotację. Na koniec należy zatwierdzić operację przyciskiem "OK".

Etykieta może zostać w każdej chwili zmieniona i przeniesiona: Edycja etykiety

Etykiety można dodawać jedynie do symboli kompozycji niebibliotecznych.

Operacja usuwa symbol elektryczny z kompozycji.

Jest to odwrotność operacji Utwórz->symbol elektryczny.

Usuwa grupę elektryczną, a w jej miejsce wstawia wszystkie zgrupowane symbole. Usunięciu ulega również przypisana do grupy etykieta.

Tworzy nowy symbol elektryczny i dodaje go do projektu.

Po dodaniu, utworzona zostanie również kompozycja w projektancie 3D, nie będzie ona jednak zawierać żadnych modeli.

Tworzy nowy węzeł i dodaje go do projektu.

Węzeł projektu stanowi punkt orientacyjny, lub oznacza połączenie elektryczne dwóch lub więcej przewodów.

W odróżnieniu od operacji Zaawansowane->Dodaj połączenie węzeł nie jest przypisany do żadnego symbolu.

Podczas dodawania węzła kursor jest przyciągany do wszystkich punktów końcowych istniejących połączeń elektrycznych.

Aby dodać węzeł, należy kliknąć w wybranym punkcie i zatwierdzić operację, klikając "OK" w panelu narzędziowym.

Tworzy nowe połączenie elektryczne.

Połączenie to linia, lub zbiór linii, łączących dwa wybrane punkty schematu elektrycznego. Linie mogą leżeć w pozycji poziomej, pionowej lub pod kątem 45 stopni do każdej z nich.

Aby dodać połączenie elektryczne, należy kliknąć w wybranym punkcie początkowym, opcjonalnie w dowolnej ilości punktów pośrednich oraz w punkcie końcowym. Po zakończeniu należy zatwierdzić operację, klikając "OK" w panelu narzędziowym.

Przy zatwierdzaniu operacji dodawania połączenia ostatni jego fragment, który nie został położony, nie zostanie dodany, nie ma więc potrzeby precyzyjnego umieszczania go. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy całe połączenie składa się tylko z jednego segmentu.

Dodaje do schematu jeden z predefiniowanych symboli specjalnych.

Po wybraniu opcji należy wybrać symbol, który ma zostać dodany, a następnie umieścić go w wybranym miejscu w schemacie elektrycznym.

Tworzy nowy blok, który służy do logicznego pogrupowania elementów w schemacie elektrycznym.

Aby dodać blok należy kliknąć w dwóch punktach przekątnych bloku. Wstawiony blok można swobodnie skalować, przeciągając kursorem myszy dowolny punkt brzegu bloku.

Tworzy nową etykietę i dodaje ją do schematu elektrycznego.

W odróżnieniu od opcji Zaawansowane->Dodaj etykietę etykieta zostaje dodana bezpośrednio do schematu, nie do symbolu. Pozwala to na swobodne przenoszenie etykiety niezależnie od innych elementów.

Aby dodać etykietę, należy kliknąć w wybranym miejscu a następnie wypełnić pole tekstowe wyświetlone w panelu narzędziowym. Opcjonalnie można zmienić czcionkę oraz nadać rotację. Na koniec należy zatwierdzić operację przyciskiem "OK".

Etykieta może zostać w każdej chwili zmieniona i przeniesiona: Edycja etykiety

Operacja pozwalająca na połączenie (scalenie) ze sobą dwóch węzłów. Zaznaczone węzły oraz elementy do nich przyłączone (np połączenie elektryczne) zostają przeniesione do jednego punktu.

Operacja rozdziel służy do podzielenia połączenia elektrycznego na dwie lub więcej części w punkcie węzła. 

Rozłącza element lub przewód z obwodu.

Elementy połączone w obwód nie mogą być swobodnie przesuwane, gdyż każde przesunięcie oddziałuje na inny element połączony w obwodzie.

Rozłączenie elementu spowoduje oddzielenie elementu od obwodu, dzięki czemu możliwa jest swobodna translacja.

Otwiera panel edycji zaznaczonego elementu arkusza wydruku.

Większość elementów otwiera panel edycji automatycznie po zaznaczeniu ich, jednak w niektórych przypadkach (np. tekst) okno edycji trzeba wywołać ręcznie.

Opcja dwustanowa - wybranie jej dla zaznaczonego elementu sprawi, że będzie on widoczny na wszystkich stronach arkusza wydruku.

Operacja umożliwia dodanie do arkusza wybranego rzutu.

Wstawiony może być rzut widoku 3D: jeden z rzutów prostych, izometryczny prawy i lewy oraz dimetryczny prawy i lewy; widok schematu elektrycznego, każdego zawartego w projekcie niezależnie lub sumarycznie wszystkie dostępne schematy; oraz tabela, każda dostępna w projekcie niezależnie.

Po wywołaniu wybranej opcji wstawienia rzut zostaje utworzony, co może potrwać do kilkunastu sekund, w zależności od wielkości projektu oraz mocy obliczeniowej komputera.

Wstawiony rzut może być następnie dodatkowo edytowany - np. zmiana rozmiaru, czy grubości linii.

Umożliwia dodanie do arkusza pliku wczytanego z dysku:

Po wywołaniu operacji wyświetlone zostanie okno umożliwiające przeglądanie dysku w poszukiwaniu plików graficznych. Zaznaczony plik zostanie dodany do arkusza.

Zarówno projekty jak i szablony zawierają obraz bezpośrednio, może on być zatem usunięty z dysku po dodaniu go do projektu.

 

Wstawienie dowolnego tekstu do arkusza:

Aby dodać tekst należy kliknąć w wybranym punkcie arkusza, wpisać żądany tekst oraz opcjonalnie ustawić czcionkę, kolor oraz rotację tekstu.

Po dodaniu tekst może być swobodnie przenoszony oraz edytowany.

 

Dodawanie podstawowych figur geometrycznych do arkusza:

Aby dodać figurę należy kliknąć w punkcie początkowym oraz, w zależności od figury, w jednym z punktów pośrednich i punkcie końcowym.

Każda z figur posiada dodatkowe opcje, takie jak grubość linii, kolor i styl wypełnienia.

Figury po dodaniu mogą być swobodnie przenoszone oraz edytowane.

Uruchamia tryb wymiarowania.

Przy pierwszym uruchomieniu tej opcji konieczne może być odczekanie na przygotowanie danych do wymiarowania. Może to potrwać maksymalnie kilkanaście sekund.

Po uruchomieniu trybu wymiarowania kursor jest przyciągany do wszystkich punktów rzutów. Kliknięcie na wybranym punkcie dodaje nowy wymiar, którego pierwszy punkt jest zaczepiony w punkcie kliknięcia. Aby zakończyć dodawanie wymiaru, należy kliknąć na drugim punkcie, do którego wymiar ma zostać pociągnięty, a następnie w punkcie, w którym ma zostać umiejscowiona etykieta wymiaru.

Sposób wymiarowania jest określany automatycznie, jednak może zostać zmieniony, aby to zrobić należy zmienić opcję 3D->auto lub 2D->auto na żądaną (opcja określa oś, na której ma zostać zmierzona odległość).

Aby zmierzyć odległość od punktu, który w bieżącym rzucie jest niewidoczny, należy użyć opcji "pokaż niewidoczne". Wszystkie niewidoczne punkty i linie modeli 3D zostaną wyświetlone

Tworzy i dodaje do arkusza opis techniczny. Po dodaniu automatycznie przechodzi w tryb edycji tego opisu.

Podczas edycji opisu technicznego, klikanie na elementy rzutów powoduje dodanie odpowiednich pozycji do opisu oraz, w zależności od opcji opisu, utworzenie etykiet ze wskazaniem na element.

Styl opisu może być dodatkowo edytowany, w tym wielkość czcionki, ułożenie każdej etykiety oraz ułożenie i rozmiar listy opisu.

Domyślnie, elementy niebiblioteczne nie są brane pod uwagę podczas tworzenia opisu. Aby to zmienić, należy zaznaczyć opcję "Używaj elementów anonimowych". Pozwoli to na wyszczególnienie tych kompozycji, które zostały utworzone w procesie projektowania.

Polecenia umożliwiające zarządzanie stronami arkusza.

Utwórz nową - powoduje wstawienie nowej strony arkusza na końcu dokumentu. Wstawiana strona będzie miała ten sam układ i orientację, co pozostałe. Podobnie - użyty zostanie ten sam szablon dokumentu.

Wszystkie elementy arkusza mogą być swobodnie przenoszone między kolejnymi stronami (wyjątkiem są elementy z zaznaczoną opcją "Pokaż na wszystkich stronach" - te elementy są automatycznie umieszczane na wszystkich.

Usuń bieżącą - kasuje aktualną stronę (numer strony widoczny jest na dole okna arkusza).

Następny/poprzedni/pierwszy/ostatni - polecenia pozwalające na zmianę bieżącej strony.

Operacja pozwala na zapis bieżącego arkusza jako szablon.

Szablony są używane do przyspieszenia tworzenia dokumentów i wydruków.

Podczas zapisu szablonu zapisywane są wszystkie położenia i rozmiary rzutów, grafiki, teksty oraz elementy graficzne. Nie są zapisywane opisy techniczne oraz wymiary.

Zawiera dodatkowe ustawienia arkusza.

Szablon, który ma zostać użyty - zmiana tej opcji spowoduje ponowne wygenerowanie arkusza. Może prowadzić do utraty niektórych informacji.

Format papieru - czyli rozmiar arkusza. Jeśli użyty został szablon niepasujący do formatu papieru, musi on zostać zmodyfikowany ręcznie.

Orientacja - czyli ułożenie papieru pionowe lub poziome.

Rozmiar siatki - czyli jej gęstość, jak precyzyjna ma być.

Opcja pozwalająca na zapis bieżącego arkusza do jednego z wymiennych formatów danych (PDF, PS, DXF, SVG, JPG, PNG) lub wydruk bezpośredni.

Po wybraniu opcji wyświetlone zostanie okno dialogowe wyboru pliku lub drukarki (w zależności od opcji). W opcjach eksportu należy zaznaczyć żądany format zapisu oraz nazwę pliku.

Domyślny tryb zachowania kursora myszy. Klikanie lewym przyciskiem myszy (LPM) zaznacza elementy, klikanie LPM z przesunięciem - przenosi zaznaczone, środkowy przycisk myszy (MPM) obraca scenę (tylko w projektancie 3D), natomiast prawy przycisk myszy (PPM) przesuwa scenę, jeśli jest przeciągnięty, a wyświetla menu kontekstowe, jeśli kliknięty.

W tym trybie zachowania kursora myszy, klikanie LPM powoduje rotację sceny (tylko w projektancie 3D). Opcja jest przydatna szczególnie dla osób korzystających z urządzenia wskazującego nieposiadającego trzeciego przycisku (rolki) - np touchpad.

W tym trybie zachowania kursora myszy, klikanie LPM powoduje przesunięcie sceny. Opcja ta jest przydatna szczególnie dla osób korzystających z urządzeń nieposiadających drugiego przycisku lub z utrudnionym dostępem do niego - np touchpad.

Blokada przesuwania obiektu w wybranej osi.

W domyślnym trybie obiekty są przesuwane swobodnie. Po zaznaczeniu jednej z opcji blokady możliwy jest ruch obiektu tylko wzdłuż wybranej osi.

Pozwala na szybkie zmierzenie odległości w projektancie 3D.

Po kliknięciu na dwóch wybranych punktach wyświetlona zostanie odległość wzdłuż każdej z osi podstawowych (X,Y,Z) oraz odległość euklidesowa.

Opcja ta służy jedynie szybkiej orientacji w odległości. Aby zwymiarować projekt, należy skorzystać z funkcji wymiarowania w arkuszu.

Uruchomienie tej opcji spowoduje, że program nie będzie korzystał z wiązań przypisanych do kompozycji. Elementy będą mogły być umiejscawiane w pełni swobodnie.

Operacje rozmieszczenia elementów wzdłuż wybranej osi.

Do rozmieszczenia wymagane są co najmniej trzy elementy. Polega ono na takim ułożeniu ich, aby odległości między nimi były równe. W zależności od wybranej opcji, dobierany jest inny punkt odniesienia.

Operacja wyrównywania elementów wzdłuż wybranej osi.

Do wyrównywania wymagane są co najmniej dwa elementy. Polega ono na ułożenie elementów względem siebie na tej samej osi. W zależności od wybranej opcji dobierany jest inny punkt odniesienia.

Pozwala ustalić jeden z predefiniowanych poziomów przybliżenia sceny.

Otwiera okno edycji biblioteki prywatnej. Umożliwia to usuwanie i modyfikację pozycji w bibliotece.

Pozwala na wybór sposobu wyświetlania elementów w drzewku bibliotek (w zależności od wybranej opcji będzie to pełna nazwa elementu, jego kod, itp). 

Operacja zwija wszystkie gałęzie bieżącego/wszystkich drzewek.

Wymusza sprawdzenie w poszukiwaniu aktualizacji.

Otwiera okno ustawień programu.

Otwiera okno z listą przykładowych rozwiązań utworzonych w programie EDS. Te same rozwiązania dostępne są również pod adresemhttp://eds.emiter.com/pl/solutions.

Otwiera pomoc programu.

Otwiera zakładkę z ekranem powitalnym.

Otwiera okno z rejestracją użytkownika i aktywacją programu.

Właścicielem programu jest firma EMITER. Wszystkie prawa zastrzeżone